درونت پنچ

ے ، ئے ، ئِے

ے: اے چیز ءَ یکے کنت بزانکہ اردو ءَ ' واحد ' ءُ اِنگریزی ءَ singular کنت.

پہ درور جھل ءِ گالرداں بچار اِت

مردم ⇦ مردمے

کارچ ⇦ کارچے

واجہ ⇦ واجھے

سواس ⇦ سواسے

دلگوش ;. اگاں گال ءِ گُڈی آب ' ا ، ی یا ے ' بوت اَنت ، گُڑا دوٹِکیں ' یے' لگ اِیت، انچوشکہ

ناھدا ⇦ ناھُدایے

ماڑی ⇦ ماڑی یے

بے بَے ⇦ یے

ئے : اے پہ دیم پہ دیم ءِ مردم ءِ واستا کارمرز بیت ، بزاں پہ " تو " ءَ کارمرز بیت، ھما مردم کہ گوں تو دیم پہ دیم ءَ گپ کنگ ءَ بہ بیت ، بزاں گوں تو مکاتب بہ بیت، گڑا ھمائی ءِ واستا 'ئے' کارمرز بیت .

دلگوش :. اے اَلّمی نہ اِنت کہ مردم کر ءَ نندوک بہ بیت ، توری دور ءَ چہ گوں تو گپ کنگ ءَ بہ بیت یا چہ گوانکو ءِ تہ ءَ گوں تو ھال ءُ اھوال ءَ بہ بیت، بس ھمے اَلّمی اِنت کہ آ گوں تو مکاتب بہ بیت.

اے دروراں سیل کن اِت

تو کجا ئے؟

تو زی کیچ ءَ شت ئے

نان ور ئے؟

اے وَ تو ئے

تو زاناں منی برات نہ ئے؟

دلگوش :. اے جھل ءِ نبشتہ کرتگیں گالرد رد اَنت

تو کجا ءِ

تو نان وارگ ءَ ءِ

تو کئی زھگ ءِ

ئِے یا ئےِ :. اے پہ ناساڑیں مردم ءِ واستا کارمرز بیت، انچوشکہ

گْوشتگ اَت ئِے

درائینت ئِے

بارت ئِے

چاہ ئِے گرم کت.

من گند آن ئےِ تئی ھبر ءَ زور اِیت

دلگوش :. ' ئِے' ءِ باز ' اش' اِنت، انچوشکہ

من لوٹ آن اِش

من گْوش آن اش

تئی کار ءَ اِش سر ءَ دے آں.